Merhaba dünya! Yaklaşık 280
gün önce annemin karnında başlayan yolculuğum, bugün itibariyle artık “dışarıda”
devam edecek. Hepinizin uzun zamandır beni beklediğini biliyorum ama kendimi
dünyaya hazırlamakla meşguldüm ne yapayım:)
Tektim, iki olduk.. İkiydik, üç olduk.. Ve şimdi de dört olduk.. Tek çocuklu bir anne olacağımı bile küçükken zar zor hayal ederdim. Ama başıma gelince, hayatımın en güzel günışığı oluvermişti. Onunla geçen altı macera dolu seneden sonra şimdi ikinci yavrumuzu da aramıza katmaya karar verdik. O da günışığım.. Olduk mu dört kişi! Duygu ve maceralarımı paylaşmak amacıyla size açtığım bloguma hepiniz hoşgeldiniz:)
15 Ekim 2006 Pazar
1 Ekim 2006 Pazar
Anne olduğumu öğrenince..
Mini minnacık bir oluşumun nasıl bir mucize olduğunu anneler biliyordur belki, hadi bir de doktorlar bilsin… İçlerinde bu oluşumun haberini ilk aldıkları günden itibaren heyecanını yaşayan ama aynı zamanda yeni bir sorumluluk almanın verdiği bilinmezliği de yaşayan ya da yıllardır tek canla yaşamaktan kaynaklanan bir “alışkanlık”tan vazgeçmeye çalışan anneler. Doğdukları günden bugüne yemek yediklerinde sadece kendileri için yiyen, bir yere yürüdüklerinde sadece kendi yorgunluklarını hisseden, birşeyi sevip sevmediklerine karar verirken kendileri üzerinden yorum yapan anne adayları artık, içlerinde bir kalp daha taşımanın ilginçliğini hissetmeye başlarlar.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)