Çocuğunuza yazmak...

Doğmamış Çocuğa Mektup kitabını okuyanız var mıdır bilmem. Ben ilk çocuğum Yağmur'a hamile olduğumu öğrendiğimde onu okumuştum. Daha çok ağlamış ve karın ağrısı çekmiştim, ama sanırım annelerin elle ya da sanal ortamlarda çocuklarına dair birşeyler yazma fikri belki de ilk o kitapla atılmıştır.. Bir anneden çocuğuna taa fasulye boyutundayken bile birşeyler yazdırtan o içgüdüler yok mu ah o içgüdüler! Ben de o ilk günlerden başlamıştım yazmaya, hem de yeri geldi ağlayarak...Yine de ağlamak güzel bir şey. İçine atıp duygusuz bir moron olmaktansa; herşeye gözlerinin dolması, birini çok sevip ona bakınca yüzünün kızarması, o uyurken yanına uzanıp burun deliklerinin inip çıktığını gördükçe gözlerinin dolması, karşında şarkı söyleyecek yaşa geldiğinde onu izlerken "Vay be bu yavruyu ben doğurdum!" denmesi harika bir duygu..