Ve işte beklenen oldu… Yağmur’a kardeş, annemle babama ikinci evlat geldi.. Hem de annemi sabahın 06.00’sında sancıya tutarak.. Tabi aileyi de ayağa kaldırmış oldum bir heyecan.. Yağmur ablam biraz korktu annemize acı veriyorum diye ama sevgisiyle bizi kısa sürede yatıştırdı.. Babam pazartesi trafiğinde köprüyü 45 dakikada geçerek hem babalığını hem şoförlüğünü gösterdi:)
Anneannem, babaannem, dedelerim ve büyük teyzelerim, ninelerim de neye uğradıklarını şaşırdılar haberi alınca ama dünyaya gelmek kolay değil ne yapalım:) Hele de adınız Deniz gibi, efsanevi bir şekilde sokaklara açılan bir umut adını taşıyorsa..
Annemler heyecandan beni sünnet etmelerini söylemeyi
unuttular, düşünün o derece artık! Göbeğim de erken düştü zaten.. Macera dolu
bir Deniz oluverdim, adımdan dolayı mıdır nedir.. Hayatımın ilk iki gecesinde
ablamdan ayrı hastane odasında olduğum için hepimiz çok üzüldük, o da bizi
merak etti hep biliyorum ama merak etme Yağmur ablam, doğum zor bir işti, şimdi
artık bir daha hiç ayrılmayacağız… Okullu, dansçı, akıllı, esprili tarzınla ben
sürükleyeceğine eminim.. Yeni maceralarda buluşmak dileğiyle, bizi takip etmeye
devam edin.. Bol bol Deniz’lere Yağmurlar yağmasını düşleyerek…
Inga ınga:)
Temmuz 2012
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder